Η άνοια είναι μια νευρο-εκφυλιστική εγκεφαλική διαταραχή, η οποία κατά κύριο λόγο εμφανίζεται στα άτομα τρίτης ηλικίας.
Βασικό γνώρισμα της άνοιας είναι η απώλεια μνήμης.

Ποια τα συμπτώματα της άνοιας;

Όπως έχουμε αναφέρει το βασικό σύμπτωμα της άνοιας που γίνεται και πρώτα αντιληπτό από το περιβάλλον του ατόμου είναι η απώλεια μνήμης. Μερικά ακόμη συμπτώματα που εμφανίζουν άτομα με άνοια είναι:

• Δυσκολία στο να εκτελέσουν απλές καθημερινές ασχολίες που μέχρι πρότινος εκτελούσαν
• Προβλήματα στην επικοινωνία, χαρακτηριστικά ξεχνάνε λέξεις στις προτάσεις και γίνονται δυσνόητοι
• Αποπροσανατολισμός στον τόπο και το χρόνο, με μεγάλο κίνδυνο να χαθούν
• Διαταραχές στην κρίση και στην αντίληψη τους
• Έντονες εναλλαγές στη διάθεση τους
• Δυσκολία στον ύπνο
• Απώλεια λήψης αποφάσεων και πρωτοβουλιών

Κάποιες φορές, ιδίως σε κάποια πρωιμότερα στάδια, μπορεί να υπάρχουν μόνο διαταραχές στη συμπεριφορά του ατόμου γι’ αυτό η ευαισθητοποίηση του περιβάλλοντος και η έγκαιρη διάγνωση παίζει καταλυτικό ρόλο στην έκβαση κι αυτής της διαταραχής που παίρνει διαστάσεις επιδημίας λόγω και της αύξησης του προσδόκιμου ζωής.

Συμπεριφορά ατόμων με άνοια

Η άνοια χωρίζεται αδρά σε 3 στάδια και κάποιες φορές εμφανίζει ραγδαία επιδείνωση.

• 1^ο Στάδιο: Στο αρχικό στάδιο είναι η άνοια ήπιας μορφής με το άτομο να είναι σε θέση να ζει ανεξάρτητα και να έχει νοητικές δυσκολίες σε καθημερινά πράγματα όπως παράδειγμα να μη θυμάται  πρόσφατα γεγονότα.
• 2^ο Στάδιο: Η άνοια είναι μέτριας μορφής, με την απώλεια μνήμης να είναι έντονη, μη επιτρέποντας στο άτομο να είναι αυτόνομο. Το άτομο αδυνατεί να θυμηθεί σημαντικές πληροφορίες και να αφομοιώσει νέες.
• 3^ο Στάδιο: Άνοια σοβαρής μορφής με πλήρη απώλεια μνήμης σε σημείο που το άτομο δεν αναγνωρίζει ούτε τα πιο κοντινά του πρόσωπα και δεν μπορεί να καλύψει βασικές ανάγκες διαβίωσης. Σ αυτό το στάδιο έχουν ήδη εμφανιστεί και σοβαρά κινητικά προβλήματα.

Θεραπεία άνοιας

Θεραπεία για την άνοια στα τελικά στάδια δεν υπάρχει ουσιαστικά, ωστόσο έχουν βρεθεί τρόποι για να επιβραδυνθεί  η εξέλιξή της και κατ’ επέκταση να προσφέρουν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ποιοτικού τρόπου ζωής. Παρ όλα αυτά αξίζει να αναφερθεί ότι υπάρχει έρευνα σε εξέλιξη με αρκετά ελπιδοφόρα ευρήματα ως τώρα.

Επιβάλλεται η σωστή ενημέρωση του περιβάλλοντος και των φροντιστών ώστε να μπορούν να προσφέρουν πραγματική υποστηρικτική φροντίδα τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά στον ασθενή με τη καθοδήγηση έμπειρου Ψυχιάτρου – Ψυχοθεραπευτή και Εργοθεραπευτή.

Σημαντική , παραμένει η πρόληψή η οποία συνίσταται σε καλή φυσική κατάσταση και διατροφή , στην ύπαρξη δραστηριοτήτων και ενδιαφερόντων εκτός δουλειάς και όπως δείχνουν και οι πρόσφατες έρευνες στην ύπαρξη φιλικού περιβάλλοντος!